Krąg zbudowany był pierwotnie najpewniej z 33 głazów o wysokości 1,20 do 1,50 m (obecnie głazów jest 20) rozstawionych w regularnych odstępach (3,30–3,50 m), obłożonych polnymi kamieniami, tworzącymi na powierzchni wieńce okalające stele. W centrum koliska o średnicy 36 m stała pojedyncza stela kamienna. W obrębie kręgu odkryto cztery obiekty: jamę na środku kręgu, dwa stosy ciałopalne oraz trójkątny bruk kamienny. Nieokreślona pozostaje funkcja nieckowatej jamy pozbawionej inwentarza, nawiązującej kształtem i wypełniskiem do odkrytej w kręgu II. Być może należy łączyć ją z wcześniejszym osadnictwem na tym terenie. W pobliżu północnej części obwodu kręgu odkryto bliźniacze stosy ciałopalne, a w części południowej koliska konstrukcję kamienną o kształcie trójkątnym.



Ze względu na sposób budowy krąg I należy do odmiany 2 grupy A kamiennych kręgów, według podziału, który stworzono na potrzeby tego typu konstrukcji ze Skandynawii. Charakteryzują się one brakiem konstrukcyjnego powiązania wnętrza koliska z głazami stojącymi na obwodzie (grupa A) oraz wieńcową obstawą głazów (odmiana 2). Spośród pięciu kręgów tej odmiany odkrytych w Polsce, dwa pochodzą z Grzybnicy (krąg I i III) a pozostałe trzy z Węsiorów (krąg I, II i III). Wśród nich trzy kręgi posiadają zbliżoną wielkość wynoszącą 11–15 m (Węsiory I, III, Grzybnica III) i należą do małych, natomiast dwa pozostałe o średnicy 28 m (Węsiory II) i 36 m (Grzybnica I) reprezentują obiekty duże i bardzo duże. Wszystkie kręgi tej odmiany posiadają od 1 do 3 stel środkowych, w trzech odkryto pochówki (Węsiory II, III, Grzybnica III). W przypadku kręgów kilkupochówkowych, groby składano sukcesywnie (Węsiory II, III) i sytuowano acentrycznie lub centrycznie w kręgu, obok steli środkowej lub pod nią.

Rysunek planu i profili kręgu I. W centralnej części grób ciałopalny bez wyposażenia; poniżej trójkątny bruk; w północnej części obwodu dwa stosy ciałopalne.

Krąg I wkrótce po wykonaniu rekonstrukcji (1975 r.).

Krąg I – widok z 1981 r.