Przed przystąpieniem do badań zarejestrowano na cmentarzysku 11 kopców, których regularne ukształtowanie w formie kolistych, spłaszczonych kopuł sugerowało, że są to nasypy mogił. Przekopano lub zweryfikowano metodą wierceń wszystkie kopce. Dwa z nich okazały się kurhanami: kopiec nr 5 oznaczono jako kurhan A, natomiast kopiec nr 10, który był naturalnym pagórkiem wykorzystanym jako mogiła, został nazwany kurhanem B. Kopiec 6 był naturalnym pagórkiem piaszczysto-gliniastym, natomiast kopce 4, 7 i 11 miały związek z procesami wydmotwórczymi w dolinie Radwi. Osadzenie się piasku zaobserwowano nie tylko w formie kopców, ale również w obrębie obiektów, jak np. w części wschodniej kręgu III, w okolicy kręgu IV, a zwłaszcza w niżej położonym kręgu V. Proces wydmotwórczy mógł mieć charakter homogenny i nastąpił nie wcześniej niż w III wieku n.e., tj. po zaprzestaniu użytkowania cmentarzyska.

Kurhan A. Kamienno-ziemny, zlokalizowany w północnej części cmentarzyska, pomiędzy kręgami I i IV. Usypany na kolistym, jednowarstwowym bruku kamiennym, otoczonym zwartym wieńcem kamieni polnych, oddalonych od bruku około 50 cm. Kopiec miał pierwotnie średnicę równą ze średnicą wieńca otaczającego bruk kamienny (około 6 m). Jego wysokość trudna jest obecnie do odtworzenia. Pod brukiem kamiennym znajdował się szkieletowy grób kobiety, w postaci prostokątnej jamy, w górnej partii dodatkowo obudowanej kamieniami. Odkryte zabytki pozwalają datować pochówek na ostatnią ćwierć I wieku n.e.



Kurhan B, również kamienno-ziemny, zlokalizowany w południowo-wschodniej partii stanowiska. Do jego budowy wykorzystano naturalny pagórek o wysokości ok. 0,5 m. W niego wkopano grób szkieletowy, nie wyposażony w dary grobowe. Po zasypaniu jamy grobowej pagórek nakryto kolistym brukiem o średnicy około 9 m.

Cechy konstrukcyjne obu kurhanów nie odbiegają od spotykanych w konstrukcjach kamienno-ziemnych na innych cmentarzyskach typu Odry-Węsiory. Pozbawione wielowarstwowych rdzeni kamiennych kurhany z Grzybnicy, posiadają pod nasypami ziemnymi płaskie konstrukcje kamienne, które mają dokładne odpowiedniki w niżej szczegółowo omawianych, płaskich nadbudowach kamiennych.

Kurhan B, do którego budowy wykorzystano naturalny pagórek i nakryto kamiennym brukiem.

Rysunek kurhanu A – poziom podstawy kurhanu oraz dwa profile.

Rekonstrukcja kurhanu A otoczonego u podstawy kamiennym wieńcem.