fot. S. Tyszczuk
Woda ma istotny wpływ na stabilność, trwałość i zróżnicowanie lasów. Deficyt wody spowodowany jest przede wszystkim zmianami klimatu:
- średnia temperatura wzrasta, przez co zwiększa się parowanie,
- wydłuża się okres bez opadów, a skraca czas zalegania śniegu, który topniejąc wiosną, zasila glebę w wodę,
- deszcze są intensywniejsze i trwają krócej, wydłuża się okres bez deszczu,
- większość lasów w Polsce rośnie na gruntach piaszczystych, które szybko chłoną wodę, ale jej nie zatrzymują,
Większość wody z ulewnych deszczy nie wsiąka w ziemie, ale spływa w zagłębienia i do rowów, przez co woda nie jest dostępna dla roślin. Doprowadza to do obniżenia poziomu wód gruntowych w lesie, powodując katastrofalne skutki dla drzewostanów. Drzewa o płytkim systemie korzeniowym są bardzo wrażliwe, gdyż woda gruntowa jest dla nich niedostępna. Gatunki płytko korzeniące się jak np. świerk oraz gatunki wymagające żyznych i wilgotnych siedlisk, takie jak dąb i jesion są osłabione i w konsekwencji są narażone na zamieranie. Osłabione drzewa są zasiedlane przez szkodniki wtórne.
Jednym z najgroźniejszych szkodników wtórych, czyli takim, który atakuje osłabione drzewa, jest kornik drukarz.
Żeby ograniczyć odpływ wody z lasu i jednocześnie przeciwdziałać skutkom zmian klimatu Lasy Państwowe prowadzą działania związane z małą retencją: na nizinach budowane i modernizowane są zbiorniki wodne, poprawiane są warunki wodne na obszarach mokradeł, zabezpiecza się również infrastrukturę leśną przed nadmierną erozją wodną. W górach w ramach zabezpieczenia przeciwerozyjnego przebudowuje się brody, mosty, przepusty oraz przywraca się ciągłość biologiczną potoków. Ponadto zabezpiecza się szlaki zrywkowe oraz buduje i modernizuje małe zbiorniki wodne i zbiorniki suche.