Atakuje drzewa osłabione (jest tzw. szkodnikiem wtórnym) przez: suszę i silny wiatr, okiść, pożar, hubę korzeni, opieńkę, owady uszkadzające igły świerka. Zasiedla drzewa żywe, wywroty, złomy oraz pozostałości pozrębowe.
Dlaczego kornik drukarz jest zagrożeniem dla trwałości drzewostanów świerkowych? W szybkim tempie prowadzi do obumarcia drzewa. Na jednym dwudziestometrowym świerku może być nawet 1 000 żerowisk i 100 000 chrząszczy kornika drukarza. Drzewo zaatakowane przez kornika próbuje się bronić i zalewać kornika żywicą, pokryte jest wyrzucanymi z drążonych korytarzy brunatnymi trocinkami, igły są przerzedzone, pnie drzew ostukiwane są przez dzięcioły, które żywią się larwami kornika, takie drzewo wyróżnia się obitą i odpadającą kora. Kornik w poszukiwaniu drzewa może w ciągu dnia przelecieć ok. 750 m. Leci na wysokości 2-9 m z prędkością 0,5-1 m/sek. Korniki niesione przez wiatr mogą pokonać dystans nawet do 8 km.
Samiec zwabia przy pomocy feromonów1 od 2 do 7 samic. Jedna samica składa do 80 jajeczek. Daje to około 400 młodych korników w jednym żerowisku. Na rozwój kornika wpływa światło – kornik ma wysokie wymagania świetlne; temperatura – im cieplej, tym korniki są bardziej aktywne, szybciej się rozwijają, mają więcej generacji; opady – wraz z silnymi opadami w parze idzie spadek temperatury, ogranicza to aktywność korników i ich rozwój.
Zatem jak walczyć z tym szkodnikiem? Leśnicy walczą na wszystkie możliwe sposoby, ale jedynym naprawdę skutecznym sposobem jest wycinka i wywóz drewna zasiedlonego przez kornika poza las.
1feromony - związki chemiczne lub mieszaniny związków wydzielane przez zwierzęta i wpływające na zachowanie się i rozwój osobników tego samego gatunku